شهید حسینی در همان هنگام که مشغول تحقیق بود به تدریس می‌پرداخت و مدت‌ها در دبیرستان‌های مختلف تعلیمات دینی و علوم اجتماعی تدریس می کرد. وی در دبیرستان قدس در کنار شهید رجایی و استاد جلال الدین فارسی به فعالیت می‌پرداخت و این همکاری برای چند سال در دبیرستان میرداماد ادامه یافت.
از جمله فعالیت های اجتماعی شهید، می توان به همکاری وی با مؤسسه فرهنگی رفاه و همکاری و همفکری با شهید مظلوم دکتر بهشتی و دکتر باهنر در سازمان تحقیقات و برنامه‌ریزی وزارت آموزش و پرورش اشاره کرد.
شهید حسینی مدتی نیز به تدریس علوم اسلامی در سطح دانشگاه پرداخت. از دیگر فعالیت‌های اجتماعی این شهید تشکیل جلسات مذهبی بود که به مدت 8 سال در یکی از این جلسات، تفسیر قرآن را به عهده داشت. شهید حسینی در طول این سال‌ها با مؤسسه خیریه ولی عصر، که سرپرستی خانواده‌های محروم و مستضعف را بر عهده داشت و همچنین صندوق ذخیره جاوید که از نهادهای انقلابی و اسلامی بود از نزدیک همکاری می‌نمود. پس از به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی، شهید حسینی به عنوان کارشناس ، مسؤول امور دینی و امور تربیتی با اداره کل امور تربیتی وزارت آموزش و پرورش کشور همکاری کرد و پس از آن از طرف حزب جمهوری اسلامی برای نمایندگی اولین دوره مجلس شورای اسلامی در شهرستان نایین کاندید و انتخاب شد.
وی همواره از مجلس به عنوان سنگری برای دفاع از اسلام و خط امام (ره) و ولایت فقیه یاد می‌کرد و تمامی کوشش خود را در این راه مبذول می‌نمود. شهید حسینی شهادت را به عنوان گران‌بهاترین پشتوانه انقلاب اسلامی می‌دانست و از صمیم قلب آرزوی شهادت می‌کرد و این آرزو را بارها به زبان می آورد و از دوستان می‌خواست به عنوان دعای خیر که برایش آرزوی شهادت کنند.
به مصداق آیه شریفه ادعونی استجب لکم خداوند دعایش را چه نیکو استجابت کرد و او را به همراهی دیگر همرزمانش به جوار رحمت خویش خواند. پارسایی، بی اعتنایی به ظواهر مادی، زندگی بسیار ساده، زبان شیرین و مطایبه آمیز همگی از این شهید مصاحبی مغتنم برای آشنایان ساخته بود.